Digitale nomade: mijn reis door de wereld

Je woont nu waar? Mijn omgeving moet nog wennen aan mijn nieuwe leven als digitale nomade en wereldreiziger. Sinds juni dit jaar ben ik een van de vele generatiegenoten die besloten heeft om zijn land te verlaten. Nu het afgelopen jaar duidelijk is geworden dat sommige jobs perfect online beoefend kunnen worden, heb ik mijn rugzak ingepakt om de komende jaren rond de wereld te reizen. We hebben immers maar 1 leven en na een coronajaar voel ik meer dan ooit de druk om te genieten van alles wat deze planeet te bieden heeft.

Wat is een digitale nomade?

Hoort u het trouwens donderen in Keulen bij de term digitale nomade? U bent niet de enige, want het concept is in Vlaanderen amper ingeburgerd. Een digitale nomade is een persoon die locatie-onafhankelijk kan werken via het internet met grote mate van zelfstandigheid. Met enkel een laptop en een beperkte vorm van bagage, reizen we de wereld rond waarbij we onze diensten verkopen aan klanten doorheen alle continenten. Of we nu een tekst schrijven vanuit de Bahama’s of computercodes schrijven vanuit Zuid-Afrika, het maakt voor het uiteindelijke resultaat niet veel uit. Zolang we maar kunnen genieten van het leven als wereldreiziger en de mooie dingen kunnen ontdekken die onze planeet te bieden heeft. Ongeacht of het dichtbij of ver van huis is.

Heb je geen vast adres?

De meeste digitale nomade hebben een vast adres. Dat noemen wij ‘een basis’. Zo ben ik bijvoorbeeld aangekomen in Bulgarije waar ik na een paar weken doorgetrokken ben naar het kleine bergdorp Bansko. Dat dorp met 9.000 inwoners is verrassend genoeg een zeer populaire hub voor digitale nomaden.

De meeste nomaden huren vaak iets voor de korte termijn en trekken dan verder. Maar ze hebben wel een vaste basis waar ze vaak naar terugkomen. Vaak koopt of huurt men dan iets in een goedkoop land om zo de levensstijl te kunnen bekostigen. In de streek waar ik nu ben, koop je bijvoorbeeld een appartement voor 10.000 euro of een ruim appartement met wat Westerse luxe voor 40.000 euro. Huren is ook niet duur, want dat kost zo’n 160 euro per maand voor een basisstudio. Voor een nomade is dat een interessante manier om spullen achter te laten. Ja, er zijn dus ook nomaden die toch graag dingen willen verzamelen.

De meeste nomaden zijn echter niet materialistisch ingesteld. Zelf begon ik als beginnende nomade met 20 kilo aan bagage te reizen, maar al snel kwam ik erachter dat dit 10 kilo te veel was. Verhuizen is trouwens de beste manier om erachter te komen hoeveel rommel we eigenlijk verzamelen en hoe weinig ervan we echt gebruiken en nodig hebben. Een digitale nomade heeft eigenlijk niet meer nodig dan wat kleren,  een smartphone en een laptop. Persoonlijke verzorgingsspullen ook, maar die kan je altijd nog ter plaatse kopen.

Is het moeilijk om werk te vinden als digitale nomade?

Dat hangt vooral af van jezelf en je eigen vaardigheden en achtergrond. Zo heb ik het geluk gehad dat ik als beursanalist en columnist de afgelopen jaren in Nederland en België een reputatie heb verworven. Hierdoor is het vinden van opdrachten niet zo moeilijk. Ondertussen geef ik via de website Spaarvarkens.be en via de Spaarvarkens Beleggingsclub educatie en beleggingstips aan beleggers. Door in team te werken met mijn partners Pascal Paepen (professor Bank & Beurs KU Leuven) en Jan Reyns (economisch journalist) kan ik de takenlast voor dat project verdelen en mijn work-life balans in orde krijgen. Een must voor een digitale nomade.

Echter zijn er veel andere opties als digitale nomade. Zo zijn er veel schrijvers, fotografen, vertalers, programmeurs en grafische designers onder de digitale nomaden. Het takenpakket varieert van mensen die yogalessen geven tot beleggers. Het hele spectrum is aanwezig.

En ook belangrijk; de community staat klaar om je te helpen. Zo werk ik in mijn co-working samen met 300 digitale nomaden die actief zijn als programmeurs, marketeers en vele andere getalenteerde mensen Het ecosysteem is zo gemaakt dat je gratis je kennis deelt met anderen in ruil voor jouw deel van de puzzel tot succes. En met nomaden die constant veranderen van locatie, zijn er altijd en overal wel interessante mensen te vinden.

Waarom een digitale nomade worden?

De meeste digitale nomaden waar ik mee rond hang, zijn vaak jonge mensen die een online-business uitbouwen en de wereld willen ontdekken. De gemiddelde leeftijd schommelt rond de 30 à 35 jaar, waarbij zowel twintigers als mensen die bijna op pensioen zijn in de community zitten. Vaak zie je een grote drang om te reizen en nieuwe culturen en ervaringen op te doen. Dit terwijl een opvallend grote stroom jongeren de stap neemt om de coronamaatregelen in hun land te ontvluchten.

Doordat een deel van de digitale nomaden ook een succesvol bedrijf heeft en een mooi loon, spelen lage belastingen in het land waar je werkt ook vaak mee in de beslissing. Zo kan je als Westerse digitale nomade niet meer genieten van de sociale zekerheid en overheidssteun als je niet meer bijdraagt in het land van herkomst. Maar in ruil kan je je belastingfactuur wel sterk zien dalen.

Dit, in combinatie met het feit dat je in het buitenland vaak veel goedkoper kunt leven dan in België, maakt dat je je een levensstijl kunt veroorloven die in België niet mogelijk is. Zo ga ik in Bulgarije 2 keer per dag op restaurant, waarbij ik mijn best moet doen om tijdens een 3-gangenmenu met wijn meer dan 10 euro uit te geven. En dan spreken we nog niet over de huur, het transport en andere grote kostenposten die in veel landen aanzienlijk goedkoper zijn.

Is het moeilijk om een digitale nomade te worden?

Eigenlijk viel dat verrassend goed mee, al is de algemene regel dat hoe verder je in je levensfase zit, hoe moeilijker de stap te zetten is. Heb je immers een huurcontract lopen of heb je een huis, dan zal er wat planning bij komen kijken. Zelf heb ik er maar een paar maanden over gedaan nadat ik het besluit genomen had. Het hoeft dus zeker niet lang te duren.

Echter raad ik aan om altijd professionele hulp te zoeken en liefst van een Belgische partner met ervaring. Er zijn bedrijven die zich richten op deze groep, zoals BG Advise, dat zich in Bulgarije richt op Belgen die naar dat land willen verhuizen. Deze bedrijven helpen expats met lokale problemen, het opstarten van hun bedrijfsactiviteit, hun boekhouding en begeleiding in het hele migratieproces. Zelf kreeg ik dan weer hulp van een Belg die jaren eerder dezelfde stap had gezet.

En zo komt het dat ik eindelijk in het rijk der vrijheid ben aangekomen. Alleen had ik even nodig voordat ik door had dat dit ‘rijk’ niet in België lag.