Wereldindexen 60% blootgesteld aan VS

Als we de wereldindexen zoals die van de indexbeheerders FTSE of MSCI onder de loep nemen, dan zien we dat deze vaak een grote blootstelling hebben aan de Verenigde Staten. De Vanguard FTSE All-World (VWCE) ETF die uiteraard de FTSE All-World Index tracht te volgen loopt zo een blootstelling tot bijna 60% op aan de VS. Een grote fixatie op één regio is net iets wat we proberen te vermijden in een goede beleggingsportefeuille, toch? En alsnog zet ik deze ETF’s steevast voorop als het gaat om een goede basis voor ieders portefeuille.

Bron: Russel 2000 FTSE ALL-WORLD  factsheet

Doen we dan niet toch iets verkeerd? Niet per se, we moeten in ons achterhoofd houden dat de VS ook de grootste economische wereldmacht is. Ja, nog steeds. Voor hoe lang nog? Wie zal het zeggen? Maar tot dan is een grote blootstelling aan die regio wel normaal, als je een wereldwijde spreiding wil bekomen. Niets om je druk over te maken, dus. We zien zelfs dat als het op aandelenmarkten aankomt, de VS een serieuze voorsprong neemt op de rest.

bron: Statista.com

Die Amerikaanse bedrijven zijn vaak multinationals, actief over de hele wereld. Dat betekent dus dat ze op zichzelf al over een goede spreiding beschikken. Ze drijven handel in verschillende regio’s en in verschillende munteenheden. 

Als het wat slechter gaat in de ene regio en wat beter in de andere, zullen ze dat dus ook merken. Afhankelijk van de grootte van de markt voor hun product of dienst in die regio of valuta. 

Het perfecte voorbeeld in een flesje

Een perfect voorbeeld van die wereldwijde diversificatie is waarschijnlijk wel het frisdrankenbedrijf Coca Cola. Ik heb eens gehoord dat je nergens ter wereld meer dan 50 meter verwijderd bent van een product van het merk. En als we eens goed rond ons heen kijken, dan gaan we dat nog geloven ook. Denk maar eens na. Als er geen product van Coca Cola in jouw koelkast ligt, dan ligt het waarschijnlijk wel in die van de buurman, of misschien wel in de vuilnisbak op straat. Helaas zie je ook nog al te vaak een leeg blikje of flesje van de firma naast de vuilnisbak liggen.

Bron: Colalife.org – Media/Press kit

Maar wat weinigen weten over het bedrijf, is dat het gebruik maakt van zijn enorm sterke wereldwijde aanwezigheid om humanitaire hulp te bieden. Zo worden in bepaalde landen voorbehoedsmiddelen en andere medicijnen tot bij de eindgebruiker gebracht via het distributienetwerk van het bedrijf. En dat gebeurt zeer inventief, door de lege plaats tussen de flesjes op te vullen.

Zo wordt er in Zambia ‘Kit Yamoyo’ verdeeld, wat letterlijk ‘levenskit’ betekent. Het anti-diarreemiddel heeft zo al vele levens gered. Dit doet me allemaal een beetje denken aan Adam Smith’s ‘onzichtbare hand’, waar we het in de cursus ‘Beleggen voor beginners’ over gehad hebben met de leden van de Spaarvarkens Beleggingsclub. 

Is beleggen in de VS alleen dan niet voldoende?

Nu begin je misschien te denken: waarom nog geografisch spreiden als we door in de VS te beleggen al aan onze trekken komen?

Wel heel simpel, Rome is ooit gevallen, net als elke economische grootmacht uit het verleden, het heden en zij die gaan volgen in de toekomst. Er komt aan die economische overheersing steeds een einde. 

We zien dat vaak niet voor onze ogen gebeuren. Daar is een mensenleven te kort voor. Maar dat het gebeurt, staat vast. Een goed beeld ervan krijgen we als we naar de munteenheden kijken die het meest gebruikt werden in een bepaalde periode en hoe vluchtig dat kan zijn. Een mooi voorbeeld is de Spaanse ‘peseta’, ooit, ten tijde van de conquistadores (ontdekkingsreizigers is een mooier woord), Europa’s sterkste munt. Waarom? Omdat de Spanjaarden tonnen goud van de nieuwe wereld (Zuid-Amerika) naar Europa brachten en daardoor letterlijk alles konden kopen wat ze zich maar konden wensen. 

De toenmalige Spaanse munt werd hierdoor veel meer waard dan de overige Europese munten. De Spanjaarden werden lui en er ontstond een minachting t.o.v fysieke arbeid. Ze begonnen letterlijk alles te importeren, tot de zeilen en touwen van hun oorlogsvloot toe. In het maken van die toebehoren voor schepen, waren de Hollanders dan ook heel goed. 

Al snel vloeide veel geld richting het Noorden. De Hollanders werden almaar welvarender, terwijl de Spanjaarden er op toe keken. Toen de Spanjaarden het niet meer pikten, was het al lang te laat. 

Stel je maar eens voor dat je oorlog zou voeren tegen de leverancier van je eigen oorlogsvloot. Weldra nam de Hollandse gulden de leiding op het wereldtoneel over. Hetzelfde gebeurde herhaaldelijk opnieuw, niet helemaal hetzelfde maar in grote lijnen wel. Men zegt wel eens dat de geschiedenis zich niet herhaalt, maar hij rijmt vaak wel. Na de gulden nam de Britse pond de eerste plaats en wat later de Amerikaanse dollar. Die staat nog steeds te pronken. Voorlopig, althans. 

Zo zie je maar dat een wisseling aan de top vaker voorkomt dan je denkt. Het gebeurt op kleine en op grote schaal. Momenteel zien we dat wij, West-Europeanen, naar het Oosten kijken voor noodzakelijke arbeid waarvoor wij “te hoog geschoold” zouden zijn.

We zien dat het Westen over het algemeen ook veel welvaart importeert uit Azië. Denk maar aan de producten van Apple die er goedkoop bij Foxconn gefabriceerd worden. Vroeg of laat verplaatst er zoveel rijkdom onder onze neus door naar een andere regio en wordt het kantelpunt bereikt waarmee we een nieuw tijdperk ingaan.

Dit artikel maakt een deeltje uit van mijn cursus ‘Beleggen voor beginners’. Die kan je hier in de Spaarvarkens Beleggingsclub mee volgen, zowel op video als in de vorm van artikels.