Tax Liberation Day: Waarom Cyprus en Bulgarije geen belastingparadijzen zijn

Het was maandag feest in België! Sommigen zullen een zucht geslaakt hebben dat het EK voetbal gedaan was, maar we houden het graag positief en hebben het daar niet over. Maandag was het feest, want in België begon de burger eindelijk voor zichzelf te werken en niet voor de staat. Tax Liberation Day is de dag van het jaar waarop een burger symbolisch gezien genoeg heeft verdiend om alle belastingen te betalen die hij in dat jaar verschuldigd is aan de overheid. Dit betekent dat als je vanaf 1 januari al je inkomsten aan belastingen zou afdragen, Tax Liberation Day de eerste dag zou zijn waarop je geld begint te verdienen voor jezelf.

Deze dag varieert van land tot land en is afhankelijk van de belastingdruk van elk land. Wat valt ieder jaar op? België is het voorlaatste land dat Tax Liberation Day viert. Enkel Frankrijk viert nog later, waardoor er bijna geen enkel land is waar de belastingdruk zo hoog is als bij ons.

Tax Liberation anders bekeken

Dit jaar wil ik Tax Liberation Day eens van een andere hoek benaderen. Want hoe komt het dat belastingparadijzen zoals Cyprus (21 april) en Malta (2 mei) pas zo laat deze dag vieren? Daar betalen ze immers toch weinig of geen belastingen, hoor je vaak? En hoe komt het dat Bulgarije pas viert op 13 mei? Heeft men daar immers geen vlaktaks van 10%? Wel, dat komt door de samenstelling van hoe men Tax Liberation Day berekent. En om dat uit te leggen is Bulgarije een goed voorbeeld.

Indirecte belastingen zijn best hoog

Hoewel de directe belastingen laag zijn in Bulgarije (inkomstenbelasting en vennootschapsbelasting worden belast tegen 10%), zijn de indirecte belastingen zoals BTW, accijnzen en sociale premies in Bulgarije significant. Het standaard Btw-tarief is 20%, wat bijdraagt aan een aanzienlijke belastingdruk op consumenten. Daarnaast zijn er hoge accijnzen op brandstoffen, alcohol en tabak. Vooral wanneer je een belasting van 20% die je bijna overal op moet betalen omzet in dagen, telt de teller snel door. En dan hebben we het nog niet over al die onzichtbare kosten zoals accijnzen.

Sociale zekerheidsbijdragen zijn een grote last

Naast de vlaktaks betalen werknemers en werkgevers sociale zekerheidsbijdragen. Deze bijdragen zijn bedoeld voor pensioen, gezondheidszorg en toekomstige werkloosheidsuitkeringen. Sommigen zullen argumenteren dat het geen belastingen zijn, maar probeer deze maar eens niet te betalen. Het is een verplichte heffing waarvan je later dan wel iets terugkrijgt, maar in Bulgarije bedragen deze bijdragen samen ongeveer 25% van het brutoloon. Deze bijdragen verhogen de totale belastingdruk aanzienlijk. Wel zijn bij zelfstandigen bijvoorbeeld de bijdragen beperkt tot een bepaald bedrag (op het bedrag boven ongeveer € 1.600 per maand betaal je geen bijdragen). Maar de meeste Bulgaren verdienen aanzienlijk minder en betalen dus het volle pond.

Conclusie

Bulgarije is verre van een belastingparadijs voor de gemiddelde burger. Tel je alle belastingen op die bedrijven, individuen en huiseigenaars betalen, dan kom je al snel op een belastingdruk uit waarbij meer dan een derde van het inkomen naar belastingen gaat. Maar mijn kritiek? De gemiddelde burger bestaat niet. In Bulgarije stijgen de sociale bijdragen voor hoge inkomens niet meer na een bepaald bedrag, waardoor de belastingdruk ook daalt hoe meer je verdient. Tax Liberation Day is vooral interessant om op een begrijpbare manier uit te leggen hoe groot de belastingdruk is in een land en hoe groot de rol van de staat is in een land. In België betaalt een werkgever nu gemiddeld € 2,15 zodat de werknemer € 1 kan overhouden. Of we Tax Liberation Day in de komende jaren zullen vieren in juni in plaats van juli, zal dan ook afhangen van de nieuwe regering.