De coronacrisis is een wake-upcall om te sparen

Als de grootste krant van het land een paginagroot artikel publiceert over de noodzaak van sparen, dan weet je op voorhand dat het reacties zal regenen van lezers die daar niet mee akkoord gaan. Een appeltje voor de dorst zou nochtans voor iedereen gemoedsrust brengen. Maar nogal wat mensen blijken ervan overtuigd dat sparen is voorbehouden aan de happy few, onder wie politici, professoren en economen. “Zes maandlonen bij elkaar sparen is een utopie voor 90% van de bevolking. Alleen veelverdieners en zij die een huis hebben geërfd kunnen dat,” reageert Paul W. Voor hen en voor al die anderen die vinden dat geld sparen onzin is schrijven we dit wederwoord.

Sparen is consumeren met uitstel

“Moeten we sparen of consumeren?” was de eerste vraag die de journalist stelde aan uw dienaar van Spaarvarkens.be. Tja, wat voor antwoord verwacht je dan? Blijkbaar werden we zelfs even wat te emotioneel en konden we daardoor een lichte vloek niet onderdrukken. “Je moet verdorie aan jezelf denken en sparen.” Het juiste antwoord is iets genuanceerder. Sparen zal automatisch consumeren worden, maar in tegenstelling tot iemand die niet spaart zal de spaarder niet meteen consumeren.

Uitstel is geen afstel. Uiteindelijk zal zelfs het vetste spaarvarken worden geslacht. Dat is ook meteen ons antwoord op lezer Mark G. die reageert met “Een gepensioneerde kan niet sparen! Die kan alleen proberen te overleven!” Nogal wat ouderen komen inderdaad niet of nauwelijks rond met hun pensioen. Daarvoor spaar je dus, om later de spaarreserve aan te spreken en te ontsparen.

Je moet eerst kunnen sparen

Een dooddoener is dat sparen niet lukt. Mario R., Paul W., Hans O., Michael W., Dimitri W. en vele anderen gaan ervan uit dat het onmogelijk is om te sparen. Nochtans bewijzen heel wat landgenoten het tegendeel. Uit een rapport van financieeldienstverlener Itrum blijkt dat 43% van onze landgenoten minder heeft uitgegeven tijdens de corona lock-down. Dat is meer dan het Europese gemiddelde (36%). Voor sommigen was die consumptiedaling ongetwijfeld een gevolg van een lager inkomen, maar dat bewijst tegelijkertijd dat consuminderen een optie is en geen onmogelijkheid. Velen hebben van de lock-down net gebruik gemaakt om al dan niet bewust meer te sparen. Bij ons werd 1 euro op 5 gespaard terwijl dat traditioneel 1 euro op 8 is.

In de VS is het effect van verplicht thuiszitten nog opvallender. Amerikaanse gezinnen gaven in april 14 procent minder uit. Tegelijkertijd steeg het beschikbare gezinsinkomen 11%, ondanks de 20 miljoen extra werklozen. De verklaring? In de VS worden stimuli bijna even snel uitgekeerd als ze worden beloofd. Joe Sixpack, de traditionele big spender, werd daardoor in april een big saver. Amerikanen sparen traditioneel amper 1 dollar op 20. Begin dit jaar was dat al 1 op 8. In de coronacrisis steeg de Amerikaanse spaarquote echter tot een nooit geziene 33%. Liefst 1 dollar op 3 werd opgepot!

Bij ons is dat dus 1 op 5, ook al erg hoog. Dat bracht het totale bedrag op gereglementeerde Belgische spaarrekeningen in april naar een nieuw record van 285,2 miljard euro. Op een maand tijd is dat een stijging met 1,7 miljard euro. In Nederland werd er in april ook 4 miljard euro extra overgeschreven op de spaarrekeningen. Daar stond de teller einde april op 375 miljard euro.

Beleggen? Smijt je geld toch in de gracht!

Bij Spaarvarkens.be beschouwen we de spaarrekening als een buffer. Een ijzeren reserve is idealiter 3 à 6 maandsalarissen groot. Niet minder cash, maar liefst ook niet veel meer. Het surplus dat we minstens 5 jaar kunnen missen, zouden we op een verstandige manier beleggen. Dat vertelden we dus ook aan Het Laatste Nieuws.

De reacties bleven niet uit. Felix S. schrijft dat hij nog altijd aan het wachten is op het moment dat zijn aandelen hersteld zijn van de crash van 2009. Het zit Felix niet mee, ondanks zijn voornaam. “Ge kunt even goed uw geld in de gracht smijten.”, schrijft hij nog. Dat is een redelijk originele variatie op het thema “stop je geld maar in de grond”. Als hij ons de locatie van die gracht geeft, beloven wij hem een deel van het rendement op zijn weggegooide euro’s. Jean L. wil niet meer sparen en dus ook niet meer beleggen. “Voor kleine beleggingen hebben ze ons goed liggen gehad want ze hebben de roerende voorheffing in korte tijd 2 keer verhoogd en dat ook voor de gecumuleerde interesten.”, aldus Jean. Dat klopt. Maar hoe onrechtvaardig dat ook is, het mag geen excuus zijn om niet meer te beleggen. Dat menen ook de vele duizenden nieuwe beleggers die sinds maart hebben ingespeeld op de opportuniteit die de lage koersen op de beurzen boden door een beleggersrekening te openen.

Geld roept emoties op. Nog altijd. We blijven ons inzetten om verstandig sparen en beleggen nog meer te promoten, zolang dat nodig is. Ik vermoed dat we daar nog een tijdje zoet mee zijn. Dat is geen probleem, want we doen dat graag.

Conclusie

• Iedere crisis biedt opportuniteiten.
• Wie geen ijzeren spaarreserve heeft, moet daar dringend werk van maken.
• Zowel Amerikanen als Europeanen hebben gemiddeld meer gespaard in de lock-down.
• Op lange termijn beleggen blijft interessant.