Als een tiener het kan, wat houdt jou dan nog tegen?

College graduate student diploma piggy bank

Ik ben Benjamin Belmans. Ik ben wellicht jonger dan velen onder jullie, maar toch durf ik mijn verhaal te brengen bij Spaarvarkens.be. Ik laat me zeker niet afschrikken door de beurs, waar vele actieve en ervaren beleggers rondlopen. De beurzen zijn vorig jaar serieus gedaald. Waarom spreekt een 19-jarige student dan toch zijn spaarboekje aan om – zoals sommigen zeggen – op de beurs te ‘spelen’? Ik zal het even uitleggen.

Op mijn vijftiende deed ik een vakantiejob. Daar leerde ik al hoe hard je moest werken voor je geld. Snel werd duidelijk dat je niets gratis krijgt in het leven. Het geld dat ik de komende jaren dankzij mijn opeenvolgende studentenjobs verdiende, zette ik op mijn spaarrekening. Ik wist op mijn vijftiende nog niets af van beurzen of investeren in aandelen. Pas na een poosje te werken als student wilde ik mijn spaargeld aan het werk zetten. Ik had te hard gewerkt voor dat geld en ik moest er iets mee doen. Ik wilde liever het geld laten opbrengen door iets te ondernemen in plaats van enkel passief te sparen.

Zoals vele mensen, kreeg ook ik veel advertenties te lezen over zogenaamde superbeleggers. Die zaakjes vertrouwde ik niet. Maar toch raakte ik geïnteresseerd in beleggen. Je kon dus je geld laten renderen. Jammer genoeg was ik op mijn 16 jaar te jong om te starten met beleggen. Ik moest dus nog even geduldig afwachten. Ondertussen bleef ik me wel informeren. Iets na mijn 18de verjaardag, kreeg ik een telefoon van de bank. Die vroeg me wat ik met mijn spaargeld wilde doen. Na een afspraak en het overlopen van de mogelijkheden, voelde ik direct interesse om de financiële wereld te betreden. Ik zag potentieel in het aankopen van aandelen en om op die manier een bedrag op te bouwen voor later. Wel wilde ik die stap zelf zetten. Ik wilde zelf bijleren over de aandelenmarkt en de werking ervan.

Net na mijn 18de verjaardag kocht ik dan ook mijn eerste aandelen. Welke? Dat bleek dus al gauw een moeilijke opdracht. Ik kwam uit een beroepsgerichte opleiding, zonder enige achtergrondkennis over economische topics. Weinig van mijn leeftijdsgenoten waren op dat moment in hun leven al over geldzaken aan het nadenken. Uiteraard klinken videogames interessanter dan een aandeel. Maar hierdoor was ik onzeker over mijn eigen kunnen. Wat zou ik dan kunnen doen op de beurs als mijn leeftijdgenoten er het nut niet van inzagen? Was het te hoog gegrepen voor mij? Tegen mijn eigen twijfels in, kocht ik toch relatief snel aandelen. Ik kocht er die gedaald waren en hoopte daarmee op een mooie winst wanneer ze weer zouden stijgen. Jammer genoeg liep het niet zoals gepland. Ik had geen strategie, geen plan van aanpak. Daardoor maakte ik de ene beginnersfout na de andere. De aandelen en bedrijven die ik uitkoos, bleken niet altijd goed. Toen medebeleggers vroegen wat mijn strategie was, moest ik antwoorden dat ik er eigenlijk geen had. Ik besefte dat dat moest veranderen. Ik verkocht dan ook mijn kleine positie in aandelen en keerde de beurs mijn rug toe. Na die eerste verlieslatende poging, trok ik een half jaar later toch terug naar de beurs. Iets bleef me blijkbaar prikkelen aan het hele gebeuren. Ik wist nu wel dat het op een correcte manier diende te gebeuren. Ik wilde mijn geld geen tweede maal verliezen! Dit keer maakte ik een plan en hield ik me hieraan. Ik belegde in andere sectoren en keek verder dan België. Ik leerde om bedrijven te waarderen en zocht uit hoe ik een jaarrekening kon interpreteren. Hoe kon ik bedrijven vergelijken met hun concurrenten? En wat betekenden al die moeilijke woorden in een financieel artikel?

Na de eerste mislukte poging ben ik nu terug van weggeweest. Mijn strategie is versterkt en mijn aandelen zijn strategisch uitgekozen. Ik heb een plan en weet dat je als startende belegger niet bang hoeft te zijn van de beurs. Ik sta nu zelfzekerder op de beurs, met veel meer kennis. Ik lees en denk voortdurend na over diverse onderwerpen die van dichtbij of ver te maken hebben met beleggen. De beurs is een prachtig middel voor jong en oud om mee te participeren in economie, in bedrijven, in werkgelegenheid en in welvaart. Mijn persoonlijke doel is om uiteindelijk – mede dankzij Spaarvarkens.be – nog meer mensen te betrekken op de beurs. Ook jongeren. De aandelenmarkt is zo moeilijk als je die zelf wilt maken. Uiteindelijk zul je al heel ver komen als je start met een saaie, terughoudende beleggingsstrategie. Laat je niet afschrikken door de overweldigende start, maar laat je aan het begin wel bijstaan. Fouten maken mag, ze vermijden is nog veel beter.

Als een tiener van 19 jaar het kan, wat houdt jou dan nog tegen?

Reacties

  1. “Mijn strategie is versterkt en mijn aandelen zijn strategisch uitgekozen. Ik heb een plan …” Wat is nu meer concreet “de strategie” en “het plan”? Groeten, een 20-jarige investeerder, die ook zijn eerste aandelen kocht op zijn 18de verjaardag.

    1. Dag Wout. Een kritisch terechte vraag die je stelt. Zoals ik reeds meedeelde heb ik aan het begin fouten gemaakt. Fouten op basis van emoties en fouten op basis van een slechte marktkennis. Op dit moment ben ik ervan overtuigd dat je verder als de koers van een aandeel moet kijken. De strategie is om te beleggen op lange termijn en kwalitatief sterke aandelen uit te kiezen. Verder heb ik in mijn portefeuille een weging gebouwd waarmee ik ervoor zorg dat bepaalde posities niet te groot worden. Op dit moment heb in fel gesleuteld aan mijn wegingen qua bedrijven maar ook sectoren. Na een poosje te beleggen zijn er sectoren waar in ik mezelf zeker niet maar ook zeker wel in zie. Het plan is om verder als morgen te kijken en laat de macro-economische omstandigheden hun gang maar gaan. Ik laat me niet meer afleiden. Verder gaand hier op spaarvarkens, zal ik nog dieper ingaan op de strategieën die ik wil toepassen.

    1. Dag Jan, bedankt voor uw woorden. Ik ben enorm blij dat ik deze kans krijg. Ik ga mijn mannetje staan en zo proberen om iedereen verder te helpen. Vooral de jongeren wil ik mee op de beleggingsboot krijgen. Dankzij spaarvarkens kunnen we aan die missie werken.

  2. Prachtig Benjamin! Iedere belegger moet eens ondergedompeld worden in het heilzame bad van geld verliezen. Enkel wie dit aan de lijve ondervindt en er na een bezinning lessen uit trekt is klaar voor het boeiende beleggers avontuur. Er zullen trouwens in uw hopelijk lange carrière nog veel crisissen passeren waarbij de moed in je schoenen zakt, maak u geen illusies. That’s life. Hopelijk ontstaat uit uw generatie een kritische massa die eindelijk eens politiekers baart die beleggen niet zien als gratis geld schrapen voor rijken, maar als de meest democratische manier om financieel onafhankelijker te worden en zo ook minder afhankelijk van de immer lege staatskas. Daar wordt ALLES en IEDEREEN beter van. Helaas is dat soort politiekers momenteel nog ver te zoeken, getuige de zoveelste frontale aanval op de belegger die op tafel ligt.

    1. Guido, ik ben het daarmee eens. Ik ga eerlijk zijn, als 19-jarige heb ik buiten de solidariteitsbijdrage nog niet veel aan de belastingen moeten afgeven. Eenmaal op de beurs aangekomen werd het snel duidelijk hoe hebberig de politiek hier is. Beurstaks, dividendbelasting, en de hele andere bende. Ik begrijp dat we allemaal moeten bijdragen aan een beter België, maar moet het op die manier gebeuren? Ik hoop dat de politiek zich niet te sterk gaat bemoeien met de aandelenmarkt. Beleggen moet namelijk ook interresant blijven voor de “kleine” visjes. Studenten die met hun klein vermogentje de beurs toetreden, moeten ook rendement kunnen behalen. Wij willen er nu al voor zorgen dat we hopelijk nooit gebruik moeten maken van werkloosheidsuitkeren en zoverder. Jammer dat de politiek ook hier weer op de deur komt kloppen.