Spaarvarkens met roze staart om de nek in Londen

De eerste spaarvarkens waren woensdagnacht al om 3 uur met de reisbus naar Londen vertrokken. Ondanks de brexit is de stad nog altijd het financiële hart van Europa en – na Wall Street – de nummer twee in de wereld. Onkruid en traditie vergaan niet zo snel. Dat geldt ook voor files. Hoewel autorijden in Londen een financieel vermogen kost aan kilometerheffing, ging het de laatste kilometers met een slakkengang richting hotel.

Onze ex-Londenaar en reisleider Pascal Paepen stelde voor om al uit de bus te stappen om zo met de metro het geplande schema van de eerste dag niet volledig naar de haaien te zien gaan. Zie je het beeld al voor je? Drieënveertig (spaar)varkens die zich gepakt en gezakt over de Londense voetpaden naar de dichtstbijzijnde ingang van de metro reppen. Het plan werd snel weer afgevoerd, want de bagage zou wegen…en de file kwam gelukkig weer in beweging!  

Geen Wetherspoon maar wel een sandwich

We dropten snel onze bagage in het hotel en repten ons naar de metro. De geplande lunch in de Wetherspoon, een pub waar je ook goedkoop kan eten – dat is niet onbelangrijk voor spaarvarkens – werd vervangen door een snelle sandwich. Bij Marks & Spencer. Zo verdient die beursgenoteerde Britse retailer die al vele jaren geleden zijn deuren sloot in de Brusselse Nieuwstraat ook nog eens wat. De meesten gingen voor een meal deal. Sandwich (een BLT, bijvoorbeeld) + drank + snack voor 5,5 pond. Jammer wel voor de resultatenrekening van het beursgenoteerde Wetherspoon, maar aandeelhouder Pascal meldde dat ‘de koers het toch al goed doet’. Geen ramp dus, al misten de spaarvarkens zo de wekelijkse ‘curry deal’ bij de pubketen.

We wilden absoluut op het appel zijn bij vermogensbeheerder Columbia Threadneedle. Daar moesten we om veiligheidsreden een kwartier voor de afspraak arriveren. Security! Britten houden blijkbaar echt van paspoorten, want ze werden weer grondig bekeken. Geef ze eens ongelijk. Wat zou u doen met 43 spaarvarkens die losgelaten werden uit hun vertrouwde stal?

Met lege maag bij Threadneedle

Onze bijna-lege maag en ons geduld werden beloond. Op de hoogste verdieping met een magnifiek zicht op de City werden we ontvangen door een fondsbeheerder en via videocall ook nog eens door de sympathieke vertegenwoordiger van Columbia Threadneedle in België. De Spaarvarkens kregen uitleg over het fonds van Threadneedle dat in de grote regio’s van de wereld investeert in aandelen met een kleine beurskapitalisatie. Wat heet klein? Zelfs een beurswaarde tot 10 miljard euro, blijkt uit de voorstelling van het huis. Even rekenen toont aan dat de Brusselse beurs er vooral blijkt voor de kleintjes. We blijven bescheiden.

Maar hoe behaalt ´Threadneedle Global Companies´ zijn uitstekende rendementen? En dat over een heel lange tijd? Uw verslaggever herinnert zich dat hij ook een decennium geleden al de goede langetermijnrendementen van dit fonds opmerkte. Nog altijd hoort dit fonds tot de minderheid die beter presteert dan de ‘benchmark’ (referentiemarkt).

Geheim van een topfonds

Hoe doen de beheerders van dit fonds dat? Van geluk is nauwelijks sprake. Veel bedrijven zoeken en bezoeken, persoonlijk contact ter plaatste, met de managers, is een vast onderdeel van de beheerders. En ze kiezen voor topbedrijven. Ze kunnen selectief zijn, want in de categorie kleine beurswaarden kunnen kiezen uit vele duizenden aandelen. Een cruciale kwaliteit is ‘macht over de verkoopprijzen’. Als klanten vooral discounts willen en de laagste prijs, is dat niet goed voor de bedrijfswinst. Bij welke bedrijven hangt de verkoop niet helemaal af van de verkoopprijs? Bij bedrijven met sterke merken, bijvoorbeeld. De klant wil het merk en de prijs is daarbij niet het belangrijkste. Nog een focus van de beheerders; netwerkeffecten en extra kosten voor de klant als die wil overstappen naar een andere leverancier.  Voor het eerste noemde de fondsmanager van Threadneedle een bedrijf dat software maakt voor mensen die in de gezondheidssector werken. Hoe meer professionals daar gebruik van maken, hoe meer het product waard wordt. Want die gebruikers voeden het systeem met informatie die andere gebruikers op hun beurt voordelen oplevert.

Meer in de club en de Spamalot

En wist je dat de liften voor gebouwen vaak met verlies worden verkocht?  De fabrikant wil dat terugverdienen door een lang en duur onderhoudscontract. Een slim Japans bedrijf werd voorgesteld. Maakt geen liften, maar focust alleen op onderhoud. Zelfs met lagere prijzen is het bedrijf veel winstgevender dan de fabrikanten.

In de spaarvarkens beleggingsclub zullen we deze bedrijven verder bespreken. In de eerstvolgende Spamalot, ons wekelijks webinar over de financiële actualiteit, gaan we er in detail op in. Want de kennis en de ervaring van goeie professionals in the City, daar leren we van. Onze reisgenoten stelden alvast heel wat vragen aan de fondsbeheerders en we bedanken die mensen voor het geduld en de handige tips die ze ons meegaven.

Gevuld met kennis, maar met nog steeds een lege maag – het was een geknor dat varkens niet graag horen – verlieten de spaarvarkens het moderne gebouw in The City. De presentatie had ons gevoed met dopamine. Op straat kreeg Londen een troep vrolijk loslopende spaarvarkens te zien. Hoewel het bijzonder druk was liep op geen enkel moment iemand van de groep van 43 verloren dankzij het idee om elk spaarvarken een roze staart rond de nek te draaien.

In ‘The Prince’ nuttigden de spaarvarkens vervolgens alsnog een diner en konden ze helemaal voldaan en gelukkig naar bed. We blijven nog een paar dagen in Londen en houden je ook morgen en overmorgen op de hoogte van onze belevenissen.

Volgende aflevering:  spaarvarkens in de beurs van Londen