Elektrische auto’s: China speelt schaak, Europa mens erger je niet

Vorige week maakte de Franse regering haar begrotingsvoorstel voor het volgende jaar bekend. Uiteraard waren er nieuwe belastingen die werden ingevoerd en nieuwe besparingen (iets wat we in België binnenkort ook mogen verwachten). Maar wat vooral opviel? De Franse auto-industrie mag zich opnieuw verwachten aan nieuwe belastingen indien ze hun CO2-uitstoot niet verminderen. De oude winstgevende technologie voor autofabrikanten moeten eraan geloven en we moeten meer inspelen op de verlieslatende elektrische auto’s.

De verbrandingsmotor: motor van de Europese welvaart

Call me old fashioned, maar ergens doet deze beweging me pijn. Wat we soms vergeten, is dat het hele industriële tijdperk in Europa onder meer gebouwd werd op één uitvinding, namelijk de verbrandingsmotor. Uiteraard, we moeten vernieuwen en properder worden voor het milieu. Alleen is het jammer dat we in de volgende industriële revolutie de boot volledig lijken te missen. De toekomst van elektrische auto’s zal immers niet Europees zijn, maar wel Chinees. Ook omdat China al lang geleden besefte dat de elektrische auto hun ticket is naar een nieuwe industriële omwenteling met verschillende voordelen voor het land. Vanuit het perspectief van de Chinese overheid zijn er immers meerdere strategische voordelen verbonden aan deze koerswijziging waarbij we ze niet altijd allemaal beseffen.

Vermindering van afhankelijkheid van olie

De afhankelijkheid van olie is voor beleggers wel de meest belangrijke factor om in de gaten te houden. China’s achilleshiel op het wereldtoneel is zijn afhankelijkheid van geïmporteerde olie en voedsel. Door de overgang naar EV’s vermindert het land zijn olieconsumptie aanzienlijk. Dit versterkt niet alleen de energiezekerheid voor het land, maar geeft China ook meer strategische vrijheid op het wereldtoneel. Als we binnenkort terug naar hogere olieprijzen gaan, zal het land daar steeds minder en minder door geraakt worden doordat men minder olie moet importeren door de switch.

Naast over te schakelen op elektrische voertuigen, kan China daarnaast de traditionele expertise in verbrandingsmotoren waarin niet-Chinese fabrikanten decennialang hebben geïnvesteerd meteen overslaan. Waarom investeren in het verleden in een industrie waar andere landen een betere expertise hebben opgebouwd terwijl je in de toekomst kunt investeren? China kan hiermee direct een leidende positie in de EV-markt veroveren zonder de lasten van een verouderde infrastructuur.

Ken je geschiedenis…

De auto-industrie heeft daarnaast historisch gezien het vermogen om tijdens oorlogstijd snel over te schakelen naar de productie van militaire uitrusting. Tijdens de Tweede Wereldoorlog produceerde General Motors bijvoorbeeld onder meer vliegtuigen en tanks. Door een sterke binnenlandse EV-industrie op te bouwen, versterkt China zijn industriële capaciteit en flexibiliteit voor eventuele toekomstige behoeften.

Met behulp van subsidies stimuleert China daarnaast de binnenlandse vraag naar EV’s wat leidt tot extra schaalvoordelen en kostenreductie. Zo kunnen Chinese bedrijven competitief exporteren en hogerop de mondiale waardeketen klimmen, zelfs met de tarieven die onlangs opgelegd zijn op elektrische auto’s in het Westen. Zelfs als andere landen eisen dat EV’s lokaal worden geassembleerd, kan China nog steeds een aanzienlijk deel van de marktwaarde vastleggen door investeringen in buitenlandse fabrieken en levering van essentiële componenten.

De-industrialisatie in het Westen

Terwijl China zijn industriële basis versterkt, zien we in de Verenigde Staten en vooral Europa tekenen van de-industrialisatie. Fabrieken sluiten, productielijnen verhuizen naar goedkopere arbeidsmarkten en investeringen in nieuwe technologieën blijven achter. Terwijl China strategische langetermijnplannen uitvoert en aan het schaken is, lijkt het westen nog vast te zitten in een spel van dammen, gericht op kortetermijnwinsten zonder oog voor het grotere plaatje. En Europa? Dat doet me steeds meer denken aan het spel ‘Mens erger je niet’.

Voor aandelen als BYD ben ik vandaag veel positiever dan bijvoorbeeld over de rest van de Europese industrie. De innovatie maakt dat we een winstgevende industrie moeten inruilen voor één die vooral geld kost en waar de Chinezen (ook omdat ze toegang hebben tot de grondstoffen) onvermijdelijk aan het langste eind zullen trekken. Persoonlijk blijf ik nog zo lang mogelijk met mijn ‘fossieltje’ rondrijden. Noem het een klein verzet. Ik vrees dat de omslag van de verbrandingsmotor naar elektrische auto’s voor Europa niet positief zal verlopen in het komende decennium.