Drie biljoen dollar? Zo’n waardering moet je verdienen, elke dag

Warren Buffett is een fenomeen. Maar hij is niet de enige belegger die zijn vak kent. Dichterbij huis vinden we stockpicker Terry Smith. Hij wordt wel eens de Engelse Warren Buffett genoemd. De oprichter van Fundsmith groeide op in de Londense East End en bouwde een beleggingsfirma uit om u tegen te zeggen. Smith beheert momenteel 30 miljard euro voor klanten. Het Fundsmith Equity fonds realiseerde de afgelopen tien jaar een rendement van gemiddeld 15,4% per jaar. Op drie jaar tijd is de gemiddelde prestatie minder indrukwekkend (3,7%), maar tot dusver dit jaar, boekte hij alweer een winst van 8,43% (in Britse ponden). 71% van het fonds is belegd in de VS, 13% in de eurozone en 5,4% zit in Britse aandelen.

De grootste posities in zijn portefeuille houdt Smith nu aan in Microsoft (9,41%), Novo Nordisk (8,82%) en L’Oréal (7,06%). Hij is ook fan van Meta (5,75%) en Stryker (5,44%). Die laatste is een Amerikaanse verkoper van medische apparatuur.

Geen Nvidia

Als je goed bent en je klanten verwent, dan verwachten die beleggers ook steeds het beste. Daar streven we ook bij Spaarvarkens naar. Daar zetten we ons iedere dag voor in. Maar hoe goed je ook bent, je kan niet alles voorspellen. De koersstijging van Nvidia, bijvoorbeeld. Op dat vlak blijkt Smith minder visionair dan, bijvoorbeeld, ene Jim Stukken van Spaarvarkens. En nu moet Smith zich ocharme verantwoorden voor het feit dat hij sceptisch was over die Amerikaanse chipper.

Een winst van 8,43% op een half jaar mag dan al mooi zijn, maar beleggers kijken tegelijkertijd ook naar de +22,6% die de Nasdaq in dezelfde periode neerzette. Die prestatie heeft de Nasdaq vooral te danken aan Nvidia, dat tot dusver dit jaar alweer 159% kon stijgen. Waarom een fondsbeheerder betalen als je meer kan verdienen door gewoon de index te kopen? Je hoort het verwende beleggers al luidop denken. Het is ook een verklaring voor de enorme populariteit van indexfondsen. Een actief beheerder maakt nu eenmaal keuzes. Kiezen is soms ook… verliezen. Soms krijgt de klant opvallend hogere rendementen, soms zit het tegen. Niemand is zo goed dat hij het altijd bij het rechte eind heeft. En omdat een aandeel als Nvidia nu eenmaal zwaar doorweegt in de Nasdaq – het is momenteel goed voor 10,6% van de Nasdaq Composite index – neem je als fondsbeheerder een risico door dat aandeel niet op te nemen in je selectie. In het recente verleden werden zo ook fondsbeheerders die geen Tesla in portefeuille hadden ‘afgestraft’.

The Sky is the limit

Terry Smith geeft niet toe. Een ander fondsbeheerder zou misschien toch nog van mening veranderen en snel mee op de Nvidia-racewagen springen die voorbijraast, maar Smith stelt ook nu nog dat hij geen Nvidia in portefeuille heeft omdat hij er zich nog niet van heeft kunnen overtuigen dat de vooruitzichten voor het bedrijf zo voorspelbaar zijn als hij zou willen. En dus koopt hij (nog) niet.

Zelfs al heeft hij ongelijk, dan nog heeft hij gelijk. Hij moet de markt immers niet volgen. Smith verdient ondertussen trouwens wel mooi aan andere keuzes als Novo Nordisk, Meta, Microsoft, Alphabet en Stryker. Maar niemand is perfect. Als je op zoek gaat naar de man of vrouw die nooit een fout maakt, dan loop je het risico in de val te trappen van een bedrieger. Alleen die gasten beweren nooit fouten te maken. Echte en oprechte mensen zijn daarentegen nooit perfect. De minder goede beleggingen van Smith zijn dit jaar L’Oréal, Nike, Idexx (producten voor dierenartsen), Brown-Forman (wijn) en Waters (software).

En Nvidia?

Als Smith zo kritisch is, is Nvidia dan zijn +3.000 miljard dollar waardering wel waard? Gisteren kwam er alweer 2% bij en ook andere ‘chippers’ doen het goed. Dat we nog veel halfgeleiders zullen nodig hebben, onder andere, maar niet alleen, om artificiële intelligentie te ondersteunen, is een feit. Vriend en vijand zijn het erover eens dat Nvidia zowat de beste en krachtigste halfgeleiders maakt. En daar is en blijft dus veel vraag naar, zowel bij de productie van auto’s als in gaming en bij de bouw van datacenters. Af en toe krijgen we een serieuze stijging van de vraag. Drie jaar geleden nog, naar aanleiding van bitcoin mining. En nu gaat het dus ook hard. Te hard? Misschien. Een goed belegger koopt of houdt dan, maar laat zijn positie niet al te hoog oplopen of dekt zich tegelijkertijd ook in met een put-optie. Een Jim Stukken van Spaarvarkens deed dat alvast voor zijn portefeuille. Dat biedt hem het voordeel dat hij kan blijven genieten van koersstijgingen als die zouden blijven duren, maar ook dat hij een parachute kan opentrekken in geval de koers weer fors zou corrigeren.

Veldhoven

Wie nu nog ‘moet’ kopen, kan het misschien dichterbij huis zoeken. In de schaduw van Philips vinden we, in Veldhoven, ASML. Dat is een producent van machines die chips maken. Prachtbedrijf. Vorig jaar november bezochten we het nog met Spaarvarkens. Omdat de technologie van ASML zo uitzonderlijk goed is, heeft die firma een quasi-monopolie in de productie en verkoop van machines die de beste chips ter wereld kunnen maken. Het management van ASML noemt 2024 een ‘transitiejaar’. Toch kon het aandeel dit jaar al 45% stijgen tot 992 euro. Maar op (lange) termijn zijn nog veel hogere koersen waarschijnlijk. Zo’n topper misstaat dan ook niet in je portefeuille.