Bankencrisis & wereldwijde recessie. Zijn we niet iets te optimistisch?

Fortis, de grootste bank van België, kon maar overleven nadat het onder de vleugels van BNP Paribas terecht kwam. Belfius ontstond nadat de ‘bad bank’ Dexia staatsgaranties kreeg. ABN AMRO overleefde dankzij een nationalisering door de Nederlandse overheid. In 2009 komt daar nog eens een wereldwijde recessie bovenop, een zeldzaamheid omdat doorgaans de zwakte van de economie van een land of continent ruimschoots gecompenseerd wordt door de groei van de economie elders in de wereld. In zo’n klimaat ga je toch niet beleggen? Wie dat dacht zat ernaast. Een belegger belegt altijd, in goede en slechte tijden. Een belegger kijkt vooruit. Na de recessie van 2009 zou er weer groei komen. En of! Die economische remonte ging gepaard met de langste beursrally in de geschiedenis.

Instapkansen

Een rally zonder hapering bestaat niet. De vorige beursrally drukte op de pauzeknop toen Europese overheden overkop dreigden te gaan. In 2011 dreigde niet alleen het bankroet voor Griekenland, maar ook voor Ierland, Spanje, Portugal en Italië. Die landen zouden niet alleen failliet gaan, ze zouden ook uit de eurozone gekegeld worden. Alleen wist niemand hoe dat zou gebeuren. Het was dan ook nog nooit voorgevallen. De verzekering van de onvoorwaardelijke steun van de Europese Centrale Bank leidde tot een verderzetting van de koersstijgingen op de beurs. In juni 2016 leidde de uitslag van het referendum over de Brexit tot een nieuwe koude douche maar die crash was na amper een paar weken ook alweer zo goed als vergeten, net als het rode jaareinde van 2018 uitgeveegd werd door een bijzonder sterk 2019. Wie aan de zijkant bleef staan in maart 2009 en zelfs niet instapte wanneer de beurshausse even pauzeerde werd terecht jaloers op de winsten die beleggers ondertussen boekten.

Wat nu?

Is dat de reden voor het forse herstel na de coronacorrectie? Zijn beleggers bang de trein te missen die de beurs naar het volgende, nog hoger gelegen station van de beursrally brengt? Van 17 februari tot 16 maart 2020 daalde de Bel20 ruim 42%. Ondertussen staan we alweer 25% hoger. De korte berenmarkt werd weer een stierenmarkt. De Eurostoxx 50 zette een vergelijkbare prestatie neer: daalde in dezelfde periode 39% om een maand later 22% hoger te noteren. Aan de koersen op Wall Street valt ook niet af te lezen dat een zware pandemie door de VS raast. Allemaal goed en wel maar misschien zijn beleggers toch iets te optimistisch over het verloop van beurs en economie in de nabije toekomst. In een volgende column gaan we daar graag verder op in.