10 jaar is (te) lang…

Zo lang moet je je beleggingen aanhouden om vrijstelling te krijgen van meerwaardebelasting. Lukt of wil je die termijn niet uitzitten, dan krijg je het etiket ‘speculant’ opgeplakt. Brr… ik krijg er koude rillingen van.

Ga eens 10 jaar terug in de tijd, naar 2015. Obama was president van de VS. Trump was nog bezig met golfen en het beheren van zijn vastgoedimperium. Geen haar op zijn zorgvuldig gekamde hoofd dat eraan dacht president te worden. Zijn MAGA-filosofie, die nu zowat de halve wereldeconomie op zijn kop zet, moest nog worden bedacht.

Rusland was al begonnen met zijn imperialistische strooptocht door de annexatie van de Krim en de strijd om Donetsk en Loehansk, maar dat leek niet meer dan een fait divers. Je kon het land als westerse toerist gewoon bezoeken, je valuta waren er zeer welkom, en niemand dacht aan een mogelijke escalatie in Oekraïne. We dreven volop handel met Rusland, wederzijds.

En dan de beurs. Lotus Bakeries brak door en noteerde aan een duizelingwekkende 1.000 euro. Thrombogenics, nu Oxurion (0,060 euro), stond in de BEL 20, maar was toen al op zijn retour als ooit veelbelovend biotechbedrijf, met een koers van 65 euro, komende van 400 euro (!). Argenx was een onbekende nieuwkomer; niemand kende het aandeel.

Over ETF’s sprak nog bijna niemand. We betaalden ons liever blauw aan kosten bij de bank voor slecht presterende fondsen. Hangmatbeleggen? Zelfs Tim Nijsmans kon nog niet dromen dat dit ooit woord van het jaar zou worden.

Amazon, begonnen als online boekenwinkel, stond op 20 dollar, nu 200 dollar. Online shoppen werd stilaan gemeengoed en stond aan de vooravond van explosieve groei. Netflix, ooit een uitleendienst voor dvd’s, begon zijn spectaculaire streamingparcours.

Elektrische auto’s bestonden amper, op een paar kneusjes na die je met moeite auto’s kon noemen. Op het autosalon pronkte voor het eerst een Model S van het onbekende merk Tesla, voor de vriendenprijs van 100.000 euro. Daar kon je toen nog een S-Klasse van Mercedes voor kopen. De Chinezen werkten in stilte aan een nieuwe generatie auto’s voor het Westen, na de desastreuze introductie van de Landwind in 2005. Niemand wilde toen die Chinese ‘brol’. ’t Kan verkeren…

Ik heb het nog niet eens gehad over hoe je eigen leefwereld in 10 jaar kan veranderen. Iedereen kan dat voor zichzelf invullen. Op familiaal en/of professioneel vlak kan er veel gebeuren. Dat kan je hele financiële situatie overhoop halen en je dwingen tot een herschikking van je plannen.

Wat wil ik eigenlijk zeggen? Tien jaar is een flink stuk van een mensenleven waarin de wereld, zeker in deze door technologie gedreven tijd, volledig op zijn kop kan staan. We staan opnieuw aan de vooravond van zo’n spectaculaire technologische revolutie, dat is wel duidelijk. Robots, AI, energie, transport… Er zullen nieuwe winnaars en verliezers zijn, en dat alles in een uiterst wispelturige geopolitieke omgeving.

Waarom worden beleggers in een verstikkende dwangbuis van tien jaar gedwongen in zo’n dynamische en onvoorspelbare wereld? Iedereen belegt met de intentie en verwachting dat het deze keer raak is en voor de lange termijn. Maar de realiteit haalt je telkens weer in. Beséften onze politieke leiders dat maar…