Koekjes en groene petten

Het was de week van de ‘algemene vergaderingen’. Iedere dag kwamen, verspreid over het hele land, de aandeelhouders van diverse Belgische beursgenoteerde bedrijven ergens samen, al dan niet in de hoofdzetel van hun bedrijf. Ze luisterden er naar de toelichting bij de cijfers en mochten dan ook stemmen over nieuwe bestuurders en over wat er met de winst moet gebeuren. Gewoonlijk gunnen de aandeelhouders zichzelf een dividend. Goed voor hen en goed voor de overheid, al blijft die laatste de maatschappij misleiden met termen als ‘graaierige beleggers’. Geen grotere hebzucht dan bij de overheid.

Op zo’n vergadering moeten de voorzitter en de ceo van de onderneming luisteren naar de soms kritische vragen en opmerkingen van een aantal aandeelhouders. In dat opzicht was Erik Geenen, de beleggersactivist die deze week op 66-jarige leeftijd plots overleed en volgende week woensdag begraven wordt, een fenomeen. Geenen stelde zich kritisch op bij de algemene vergaderingen van banken. Een kwarteeuw geleden startte hij zelfs een strijd om de belangen te verdedigen van de minderheidsaandeelhouders van de Nationale Bank van België. Hij zette ook de beweging van de ‘groene petten’ op en was sindsdien zelden zonder dat opvallende hoofddeksel te zien. 

Grote meneer

Geenen wist verdorie goed wat er bij de Nationale Bank zat aan te komen. Toen ik nog in Londen woonde – da’s al even geleden, want ik ben er in augustus 2012 vertrokken – had ik een gesprek met Paul De Grauwe. De centrale banken waren toen al volop dure obligaties aan het opkopen. Ik vroeg de man wat de gevolgen zouden zijn wanneer die centrale banken verlies zouden lijden door die strategie. “Ach, Pascal. Een centrale bank is geen gewoon bedrijf. Die mag oneindig verlies maken. Dat maakt echt niet uit.” In 2024 maakte de Nationale Bank een monsterverlies van 3,7 miljard euro. Het jaar daarvoor was er al een verlies van 3,37 miljard euro en in 2022 begon de verliesreeks met een bescheiden 580 miljoen euro in het rood. Diezelfde econoom, De Grauwe, dus, schreef op 30 april 2025: “Central banks made massive losses which will cost national governments and thus taxpayers dearly. All this could have been avoided, but ECB preferred to defend the banks’ profits rather than the interests of citizens.” Geef mij dan maar Erik Geenen. Visionair. Kritisch. Correct.

Erik Geenen was redelijk uniek. Hij probeerde zijn kritische ingesteldheid mee te geven aan anderen, maar wij Belgen durven vaak niet klagen. We zijn nogal braaf en misschien gaan we er ook wel van uit dat Spaarvarken Gunter Willekens, journalist voor HBVL, onze problemen wel zal oplossen in zijn wekelijkse rubriek ‘Voor u opgelost’.

Er zijn ook aangename situaties op de algemene vergadering. Je ontmoet er gelijkgezinden: andere spaarders die ook wat aandelen hebben gekocht van dezelfde onderneming. Als je geen aandeel hebt, geraak je trouwens niet binnen op zo’n vergadering, maar met 1 aandeel heb je al een gratis toegangsticket en kan je na de vergadering ook deelnemen aan de receptie. 

Proeverij

Op de receptie van AB InBev kan je zelfs proeven van de producten van het bedrijf. Dat is evident. En de aandeelhouders van Lotus Bakeries kregen deze week naar jaarlijkse traditie een grote zak met koekjes en een pot speculoospasta mee naar huis. Zelfs wie veel te laat arriveerde op de vergadering.  “Mijn dividend in natura”, schreef een enthousiaste bezoeker-aandeelhouder op X. Als de fiscus meeleest, moet hij misschien wel 30% van zijn koekjes afstaan. 

Het toegangsticket voor die vergadering is wel duur, want 1 aandeel van Lotus Bakeries kost 8800 euro. Voor bijna alle andere aandeelhoudersvergaderingen is het ticket goedkoper. Maar bij Lotus krijg je dus wel een zak snoep mee naar huis en je krijgt op de vergadering ook te horen dat je bedrijf vorig jaar wereldwijd maar liefst 11.457.394.301 speculoosjes heeft verkocht. Het is alweer een reden waarom beleggers hun aandelen graag lusten. Ze hebben gelijk. Op de algemene vergadering van Melexis viel deze week trouwens te horen dat zij vorig jaar de wereld hebben voorzien van 1,7 miljard vers gebakken chips. Maar daar mochten de aandeelhouders gelukkig niet van proeven.

Dit artikel verscheen eerder in HBVL.