Black Wednesday

Welke kleur associeert u met iets negatiefs? Rood, misschien? Als de koersen op de beurs rood gekleurd zijn, voorspelt dat niet veel goeds. Tenzij het gaat om Chinese koerstabellen. In China spreekt men net van rode cijfers als de beurskoersen stijgen. Zwart? Zoals in zwart geld, op zwart zaad zitten, zwartrijder, een ‘zwarte’ tijdens de oorlog, een zwarte kat die ongeluk brengt, de zwarte dood, zwartgallig, een zwarte dag in het verkeer of op de beurs, … begrippen waar je niet bepaald vrolijk van wordt.

Sommige dagen kregen het predicaat zwart mee om een bijzonder negatieve gebeurtenis in de – zwarte – verf te zetten. Black Monday? Een verwijzing naar de crash op Wall Street op 19 oktober 1987. De Dow Jones daalde die maandag maar liefst 22,6%. Black Tuesday? 20 oktober 1987, de dag na Black Monday, waarop alle andere beurzen ter wereld forse verliezen optekenden. Black Wednesday? 16 september 1992: crash van het Britse pond. Je hebt erg, erger en … zwart.

Back to black

Gisteren was mijn persoonlijke zwarte woensdag. Een dag waarvan ik wist dat hij er ooit zou komen. Het feit voltrok zich om 16u31. Gisteren ging mijn portefeuille weer in het zwart. Eindelijk. Zwart is in deze positief. Vergelijk het met het zwart van Black Friday, de dag die in de VS volgt op Thanksgiving, wat dan weer de 4^de donderdag van november is. Black Friday komt aan zijn naam doordat veel winkeliers in de VS op die dag zo gigantisch veel omzet draaien dat hun jaarcijfers dan pas winstgevend worden.

Mijn aandelenportefeuille staat dus ook pas sinds gisteren op winst. Vorig jaar was weliswaar een fantastisch beursjaar, maar op 1 januari veeg ik de lei telkens schoon en vertrek ik weer van nul. Op 24 februari dook de portefeuille in het rood. Op 19 maart was het verlies al opgelopen tot bijna 26 procent. Dat was ook het dieptepunt. Vervolgens heeft het bijna zes maanden geduurd om wat op een maand verloren was gegaan terug te verdienen. Een daling van 26 procent heeft dan ook een stijging van ruim 35 procent nodig om weer op break-even te staan.

Amateur

Ik ben blij. Maar heb ik ook een reden om tevreden te zijn met dit resultaat? Alles is relatief. Doe ik het beter of slechter dan anderen? We trekken uit op onderzoek.

Op 27 augustus vroeg de initiatiefnemer van de blog ‘De Belgische Belegger’ naar de beleggingsresultaten van zijn volgers. Die resultaten mochten gezien worden: Didier meldde een winst van 10% sinds 1 januari of  YTD (Year To Date). Michiel deed nog beter met +16%, Wan en Danny boekten elk al een resultaat van +21% dit jaar, Willem zag zijn vermogen met 28% groeien en bij Kevin was dat zelfs 50%. De hoofdprijs leek naar Arne te gaan (+150%) tot Rolf beweerde op 8 maanden 200% winst te hebben behaald op zijn portefeuille.

Straffe gasten. Ikzelf stond toen dus nog altijd op negatief, net als de beheerder van de blog en ene Maarten.

Zonder Tesla

Moeten we alles geloven wat we lezen? De cijfers zijn niet geverifieerd. Jo Van Backlé is al een tijdje niet meer. Het kan natuurlijk zijn dat die gasten op een goed moment, 19 maart bijvoorbeeld,  in de markt zijn gestapt en/of hun portefeuille hebben gevuld met Tesla-aandelen om die even later weer voor het zevenvoudige van de aankoopprijs van de hand te doen. Kan zijn. Daar sta ik dan, zonder Tesla in portefeuille.

Euronext Brussel moet het ook doen zonder elektrische auto’s. Toen ik gisteren om 16u31 op break-even kwam te staan keek ik even wat de Bel20 in dezelfde periode had gedaan. Die staat op min 14,59%. Mooi! Maar een vergelijking met de Bel20 is niet correct. Vergelijkt uw bankier zijn resultaat voor uw portefeuille met de Bel20? Dan bedriegt hij u minstens een beetje. Want de Bel20 is een prijsindex. De dividenden die de groep van Bel20-aandelen dit jaar al heeft betaald zitten er niet in. Je zou ze er moeten bijtellen, toch minstens de netto-dividenden. De Bel20 Net Return doet het dan ook iets beter, al blijft het nog altijd min 13,73 procent. Ik win!

Leve de NASDAQ!

Ik moet echter ook kijken naar de Amerikaanse beurzen. Ik beleg weliswaar veel te veel in Belgische en Europese aandelen (zowat 75% van mijn portefeuille), maar ook in aandelen die in de VS noteren (20%). En die Amerikaanse indices deden het veel beter. Gisteren, om 16u31, stond de Dow Jones weliswaar nog op een jaarverlies van 1,11%, maar bij de bredere en betere S&P500 was dat al +5,78%. Technologiebeurs NASDAQ presteerde super met een winst van 24,88% tot dusver dit jaar. In Euro zijn de Amerikaanse winsten wel 5,8% lager omdat de dollar dit jaar al 5,8% is gedaald ten opzichte van de euro. Zo super zijn die winsten dus niet, op de prestaties van de NASDAQ na.

En nu?

Nu zit ik dus weer op het nulpunt. Wat ik dan doe? Niks. Zoals gewoonlijk. Ik schuif zelden. Ik verkoop zelden. Af en toe snoei ik wat, maar de basis in mijn portefeuille blijft dezelfde. Het zijn beleggingen in bedrijven die goed draaien en goed geleid worden. Waarom zou ik dan verkopen?

De beurs kan weer dalen. Jawel. Moet je dan nu niet verkopen? Neen. Weet ik veel wat de beurs morgen of volgende maand zal doen. Weet u het? Het enige wat we met enige zekerheid kunnen zeggen is dat de beurs op lange termijn allicht stijgt. En dat de waarde van aandelen van bedrijven die het goed doen uiteindelijk zal stijgen. Voila. Meer hoeft dat voor mij niet te zijn.

Al dat traden leidt tot meer werk en meer nervositeit. Weet je wat ik straf vind? Dat sommige mensen verkopen op het dieptepunt van de markt. Typisch. Ik zag een portefeuille waaruit de bank voor haar klant midden-maart aandelen verkocht. Op het dieptepunt. Waarom? Om zo aan bodembescherming te doen. Op een bepaald moment wordt een verlies genomen opdat het niet nog groter wordt. Sindsdien stegen de prijzen echter en die cash is dus al die tijd cash gebleven en steeg niet. Als de bank nu diezelfde aandelen zou terugkopen voor zijn klant moet die daar ruim 30% meer voor betalen.

Met regelmaat

Dat doe ik dus niet. Jawel, idealiter weet u wanneer de markt zakt en wanneer de markt weer stijgt, maar zo slim ben ik niet. Wat ik wel nog doe is, bovenop mijn vaste portefeuille, maandelijks nog wat extra’s beleggen. In een pensioenspaarfonds. In een beleggingsclub. Die maandelijkse beleggingen hebben ook wel wat opgebracht, omdat je ook telkens koopt in het dal als je regelmatig belegt.

Beleggen blijft een boeiende materie. Van zwart naar rood en weer naar zwart. Vandaag misschien weer rood. Het zal me worst wezen. Niet te veel de waan van de dag volgen, altijd rustig gaan voor de lange termijn.