Belgische staatsobligaties: kopen of niet?

De staatsbon is terug van weggeweest: hoe werkt het en is het een interessante belegging?

Het Federaal Agentschap van de Schuld deed maandag een opvallende aankondiging. De Belgische overheid zal voor het eerst in drie jaar weer een uitgifte van een staatsbon organiseren. De vraag rijst of dit een interessante belegging is of niet?

Beleggers kunnen op 4 juni ingaan op het aanbod van de Belgische overheid om in te tekenen op  staatsobligaties met een looptijd van vijf en tien jaar. De rentevoeten worden vastgeklikt op 20 mei.  Hiervoor is het vereist dat beleggers kenbaar maken hoeveel obligaties zij wensen te kopen middels een inschrijving. Geïnteresseerden kunnen inschrijven vanaf 24 mei tot en met 3 juni.

Wat is een staatsbon?

Een staatsbon is een manier waarop de Belgische staat zich kan financieren. “In principe heeft de overheid altijd een geldtekort en is er sprake van een financieringsnood”, zegt Tom Simonts, financieel econoom bij KBC. Met de uitgifte van staatsobligaties kan de overheid geld ophalen bij particuliere beleggers. In ruil voor het ontlenen van hun geld krijgen ze een vergoeding bovenop het geleende bedrag.

Staatsbons werden van oudsher een viertal keer per jaar uitgegeven en waren goed voor een opbrengst van tientallen miljoenen euro’s. Door het lage niveau van de rente de afgelopen jaren waren staatsbons uit de gratie van beleggers gevallen. De laatste uitgifte is om die reden al geleden van maart 2019, toen een staatsbon met een looptijd van 10 jaar een rente gaf van 0,55 procent. Nu de lange-termijnrente weer in opmars is, wat onder andere te zien is aan het duurder worden van hypothecaire leningen, is de staatsbon weer interessanter geworden voor beleggers.

Volgens de KBC-econoom kan u met een belegging in een staatsbon op twee oren slapen en is dit 100 procent veilig. Dit staat in schril contrast met andere beleggingen zoals aandelen en cryptomunten, die het de afgelopen weken hard te verduren kregen.

Waar kan u een staatsbon kopen?

De aankoop van een staatsbon kan makkelijk via uw eigen bank, zegt Simonts. “U koopt een staatsbon voor een specifiek bedrag voor een periode van vijf of tien jaar. Elk jaar ontvangt u een vergoeding in de vorm van een rente en op het einde van de looptijd krijgt u het ontleende kapitaal terug. Als u het geld in de tussentijd weer zou nodig hebben voor het einde van de looptijd is het ook steeds mogelijk om uw staatsbon weer te verkopen. Het is een belegging die gericht is op de particuliere belegger en ideaal is voor mensen die bang zijn om te beleggen.” legt de financieel expert van KBC uit.

Is het een interessante belegging? 

Een belangrijke parameter om te bepalen of een staatsbon al dan niet interessant is, is de rentevoet. Deze is nog niet bekendgemaakt, wat het moeilijk maakt om hier een antwoord op te geven.

Aan de hand van de officiële lange-termijnrente op 10 jaar, die 1,6 procent bedraagt, is het echter wel mogelijk om een inschatting te maken. Doorgaans ligt de interest van een staatsbon immers een beetje hoger dan de lange-termijnrente, met als doel beleggers warm te maken voor een investering. Netto zal de opbrengst sowieso lager liggen; de overheid claimt immers 30 procent van de intrest terug via de roerende voorheffing.

Andere factoren zullen er waarschijnlijk voor zorgen dat de bruto-coupon van de staatsbon hoger zal uitkomen. Zo kampen we momenteel met een inflatie van 6 à 7 procent. Als de rentevergoeding dan te laag is, zullen beleggers niet overtuigd zijn om te investeren in een staatsbon.

Daarnaast zien we ook dat de rente in een stijgende trend zit. Beleggers zullen dus moeten overtuigd worden om nu in te stappen en niet af te wachten. Kortom: het moet interessant genoeg zijn voor investeerders.

En daar is volgens financieel expert Pascal Paepen van Spaarvarkens.be momenteel geen sprake van. Met een inflatie van 7 procent en een geschatte rentevergoeding van 2 procent, verliest u in reële termen nog altijd 5%. In nominale termen is het zeker beter dan niets, dus zullen er zeker defensieve beleggers zijn die alsnog zullen intekenen op de staatsbon. De verklaring is dan niet per se dat ze met de staatsbon een goede zaak doen, maar veeleer het feit dat ze zich niet comfortabel voelen om in alternatieven zoals aandelen te beleggen.

“Idealiter zou je dus een staatsbon zonder risico moeten vinden die een vergoeding biedt die minstens even hoog is als de inflatie, maar dat is onbestaande”, vult Simonts aan. (nvdr: in de VS heb je wel staatsobligaties waarvan de vergoeding gekoppeld is aan de hoogte van de inflatie) “Het is alleszins moeilijk te bepalen vanaf wanneer het wel de moeite loont om staatsobligaties op te nemen in uw portefeuille”, zegt Simonts. “We komen uit een periode met lage rentes. De vraag is nog maar hoe snel de normalisering ervan zal verlopen”, besluit de financieel expert van KBC.